مقاله داروسازی بیمارستانی

داروهای بیهوشی

پروپوفول (Propofol) C₁₂H₁₈O

اسامی تجارتی: دیپریوان (Diprivan) كلیموفول (Klimofol) ریكوفول (Recofol) در محلولهای 1و2 درصد قابل دسترسی می باشد محللو یك درصد برای تزریق وریدی و انفوزیون و محلول 2 درصد فقط برای انفوزیون می باشد.

یك سیستم نو و متفاوت هم برای القا و نگهداری بیهوشی در بیماران بزرگسال وجود دارد سیستم انفوزیون هدفمند این اجازه را می دهد كه سرعت و عمق بیهوشی را با تعیین غلظت خونهی پروپوفول در هر فرد مشخص نمود.

موارد مصرف

بیهوشی و سدیشن: پروپوفول یك داروی بیهوشی تزریقی است كه برای القا و نگهداری بیهوشی تجویز می شود همچنین برای ایجاد اثر آرام بخشی در تستهای تشخیصی، بیماران تحت جراحی با بی حسی موضعی و در بیماران تنفسی مسن كه پیش از سه روز در بخش مراقبتهای ویژه بستری می باشند مورد استفاده قرار می ‌گیرد. وقتی در بیهوشی استفاده می شود القاء بیهوشی و بازگشت بیمار سریع صورت می‌گیرد. اثر ضد دردی ندارد و مكمل ضد درد ممكن است نیاز باشد.

تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ بعد از عمل با پروپوفول كمتر از سایر بیهوش كننده ها می باشد گزارشاتی هم در مورد اثرات ضد تهوعی این داروها داده شده كه بیشتر بخاطر سدیشن این دارو می باشد.

خارش: یكی از بیشمار داروهای مورد مصرف در كنترل خارش است دوزهای پائین‌تر از دز خواب آوری پروپوفول اثر ضد اخرش داشته ودر پیشگیری از خارش ناشی از تزریق اپی دورال و اینتراتكال مورفین موثر بوده و نیز خارش ناشی از صفرا و انتقال سیگنالهای نخاعی خارش را مهار می كند.

مقدار مصرف:

بچه های بالای 3 سال 5/2 تا 5/3 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 9 تا 15 میلی گرم در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

بزرگسالان 5/1 تا 5/2 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 4 تا 12 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

عوارض جانبی:

در فراورده هایی كه از روغن كرچك بعنوان حامل استفاده می كنند باعث ایجاد واكنشهای اتافیلاكسی می شود كه برای جلوگیری از بروز این مشكل از روغن سویا بعنوان حامل استفاده می كنند از عوارض دیگر درد در محل تزریق بخصوص اگر تزری وریدهای كوچك صورت گیری می باشد.

گیاهان داروئی

شرح: زعفران گیاهی است كوچك به ارتفاع 10-30 سانتیمتر با پیازی سخت و مدور كه از فلسهای نازك و قهوه ای رنگ تشكیل شده است. از پیاز 6-7 برگ سبز تیره و راست منشا می گیرد. گلهای آن منظم، نر و ماده و به تعداد 2-3 عدد در انتهای ساقه است. جام گل لوله ای است و از شش قسمت تشكیل شده است. قسمت خارجی از سه كاسبرگ وداخلی از سه كاسبرگ به رنگهای بنفش یا ارغوانی است. دستگاه نر از سه پرچم كه در مقابل هر گلبرگ تشكیل شده است. مادگی از یك تخمدان سه خانه ای با كلاله سه خانه ای به رنگ قرمز نارنجی است.

قسمت مورد استفاده: كلاله های گل گیاه كه زعفران نامیده می شود. برای تهیه یك گرم زعفران به كلاله و خامه 150 گل نیاز سات.

زیستگاه و گردآوری: امروزه با توجه به توسعه پرورش زعفران، این گیاه در نواحی مختلف یافت می شود كشت آن در اواسط تیرماه انجام می گردد ولی گلها در اواخر مهر ماه سال بعد ظاهر می شود. محصول معمولاً پیش از طلوع آفتاب جمع آوری می‌شود زیرا گلها شبها باز بوده و گرمای آفتاب آنها را بسته نگه می دارد. اصول كشت و برداشت زعفران در اسپانیا، فرانسه، ایران و سایر نقاط با جز پی تفاوت یكسان است.